Ontdek Rungis: de grootste versmarkt ter wereld!

Als je ooit Parijs bezocht, is de kans groot dat je langs Les Halles bent gewandeld. Vandaag een shoppingcentrum, vroeger dé markt van Parijs. Toen die te groot werd voor de stad, besliste de Franse overheid in 1969 om de markt volledig te verplaatsen. Ze kozen voor plaatsje Rungis.

Vandaag is de markt 234 hectare groot. Je geraakt er enkel binnen met een koopkaart, want de markt is bedoeld voor groothandelaars. Wil je toch als particulier langskomen? Dan betaal je een extra tol. Eens je binnen bent, heb je de keuze uit een doolhof van warenhuizen. 13 000 mensen verhandelen hier zo’n drie miljoen ton goederen per jaar. Goed voor een jaarlijkse omzet van rond de tien miljard euro. 

Het bezoek begint om vier uur ’s ochtends in Paviljoen A4. Wie nog niet goed wakker was, is dat zeker vanaf het moment dat je de enorme hal binnenwandelt. Het is er ijskoud en langs de centrale wandelgang staan kisten vol ijs met verse vis en schaaldieren opgesteld. Verschillende bedrijven huren hier een plekje naast elkaar om hun vis te verkopen. Die komt toe vanuit Bretagne, Boulogne en zelfs vanuit de Middellandse Zee.

Ondanks het vroege uur, is het hier eigenlijk al laat. De vis komt toe rond tien uur ’s avonds en wordt dan in een ander gebouw geprepareerd. Vanaf twee uur gaan de rolgordijnen open en begint de verkoop.

Wie de beste stukken vis wil, moet snel zijn. Wie liever wat meer marge wil om te onderhandelen over de prijs, wacht tot de grote drukte voorbij is. Om 4 u ’s ochtends kom je vooral die tweede categorie tegen. Verschillende bedrijven zijn zelfs al bezig met hun dagelijkse opkuis.

Hier vertrekt jaarlijks zo’n honderdduizend ton aan vis en schaaldieren. Het meeste is groothandel voor Parijs, maar een aanzienlijk deel gaat naar de rest van Frankrijk of daarbuiten. Zo vertrekt hier regelmatig een lading naar Zeebrugge.

De volgende stop voelt even koel aan: de vleessector. We gaan het belangrijkste paviljoen, V1P, binnen. Ook hier wandelen we door een lange gang met aan weerszijden zo’n veertig handelaars. De hele vleessector telt er 68, verspreid over verschillende paviljoenen. 

Rijen van karkassen hangen aan het plafond. Die hangen in de voorste ruimte van de handelaars, langs de wandelgang. Zo zien de kopers de kwaliteit van het vlees. Daarachter is een ruimte voor de “découpé”, het snijden van het vlees. De verkoop gebeurt hier niet per gram, maar per kilo. De ruimte daarachter is extra gekoeld om het vlees te bewaren en het verder te transporteren in vrachtwagens. Het vlees komt hier toe vanuit heel Europa, waaronder ook de “blanc bleu belge” uit België.

Interessant aan deze sector is dat ze met een centrale kas werken. Zo gebeuren de transacties met hun meer dan 9000 klanten op een veilige manier. Daarbij garanderen ze wel discretie op vlak van prijzen. Je leeft hier natuurlijk met de concurrentie onder één dak.

Elk jaar passeert er meer dan een miljoen ton groenten en fruit door Rungis. Het is daarmee de belangrijkste sector van de markt. Vanuit negen paviljoenen en een hoop extra gebouwen zorgen 342 bedrijven voor het verdelen van het fruit over de Franse markt en daarbuiten.

De paviljoenen voor de verkoop zijn een indrukwekkende mierennest van kopers en verkopers die in een geordende chaos langs eindeloze paletten vol groenten en fruit bewegen, onderhandelen en verhandelen.

Zo bezoeken we ‘Compagnie Fruitière’, een bedrijf gespecialiseerd in de productie, het vervoer en de distributie van groenten en fruit. Ze hebben grote plantages in Afrika. Daar groeien bananen en ananas die per schip naar Rungis reizen, via Port of Antwerp-Bruges.

Die groenten slaan ze tijdelijk op in een loods waar het altijd 13°C is. Op die temperatuur stabiliseren zowel de ananas als de banaan. Dat is belangrijk, want niet iedereen wil dezelfde banaan. In Parijs gaan mensen bijna dagelijks naar de supermarkt. Daar hebben ze liever rijpe, gele bananen die meteen eetbaar zijn. Op het platteland doet men doorgaans één keer per week inkopen. Daar hebben ze hun bananen liever wat groener. 

De laatste stop is de sector voor de bloemen. Hier valt niets te eten, maar ook snijbloemen moeten vers verhandeld worden. Daarop maken ze twee uitzonderingen. Je kan hier ook planten én orchideeën kopen in een pot.